„Krzaczki” – znajdują się w Jabłonnie Drugiej, pośród okolicznych pól w niewielkim zagajniku. Nazwa „Krzaczki” od wieków przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Niewielkie wzniesienie, porośnięte wiekowymi drzewami, zawsze przykuwa uwagę. Od dawien dawna miejsce to uważane było za cudowne. Wcześniej nazywano je „Miłosierdzie Boże” albo „Bożek”. Według ustnych podań, w tym miejscu Pan Jezus wstąpił do nieba, zostawiając na kamieniu ślady swoich stóp. Taką wersję pamiętają z opowieści mieszkańcy, którzy mieszkali nieopodal. Inna wersja mówi, że Pan Jezus, wędrując po ziemi, na tym pagórku spoczywał. Ludzie to miejsce otaczali szczególną czcią; uważali je za święte. W dzień Wniebowstąpienia nawet z najdalszych okolic przywożono tutaj ciężko chorych, przysypywano ich ziemią, bowiem wierzono w cudowną moc tego miejsca. Po dziś dzień w „Krzaczkach” stoi żelazny krzyż i murowana kapliczka. Jeszcze do niedawna w dniu Wniebowstąpienia, po południu, przychodził tam ksiądz, by pomodlić się z ludźmi obok kapliczki.
