Dwór Dłuskich został wybudowany pod koniec XVIII wieku dla Józefa Aleksandra Dłuskich i jego żony Marianny z Kownackich. Obecnie dawny dwór jest niezamieszkały. Dwór położony jest na wzniesieniu otoczonym rzeką Nędznicą od strony północno-zachodniej oraz stawami od strony południowej i wschodniej. W XIX wieku w centrum usytuowany był dwór, składający się z kilku przylegających do siebie budynków mieszkalnych i wysokiej cylindrycznej wieży, zwieńczonej stożkowym dachem. Wieża mogła pełnić funkcję kaplicy dworskiej. Wokół dworu rozpościerał się rozległy park z trzema stawami krajobrazowymi. Stawy znajdowały się od strony południowej, park zaś od wschodniej. Droga do dworu kończyła się owalnym gazonem Po stronie południowej dworu usytuowany był folwark z kilkoma zabudowaniami ulokowanymi na planie regularnego czworoboku. Ten okazały majątek stworzony przez Dłuskich, na skutek licznych podziałów i sprzedaży ulegał powolnej dewastacji. Dobra Niedrzwica Duża przestały być własnością Dłuskich w 1873 roku. Z dawnych budynków dworskich do dziś zachowała się dwukondygnacyjna wieża i dwukondygnacyjny budynek mieszkalny, zniekształcony współczesną zabudową i zrujnowany. Całość stanowiła kiedyś budowlę w typie romantycznego pałacu z rotundą w narożu. Od strony zachodniej pozostał fragment murowanej bramy. Po parku zaś zostało kilka starych drzew.
